Gevaar met fraude van psychiatrie en risico van de missie, het beamen van een rol-eenheid en toch culmineren?

Je kunt in deze tijden eigenlijk maar uit drie zaken verder.

1. Geld
2. Familie
3. Sociale Netwerken

Als je die niet hebt kom je meestal ook geen stap verder, denk dus altijd met je doel welke stap ga ik nu maken om te voorkomen dat er iets anders misloopt of erover heen waait.

Om stap voor stap dus gevaar en risico van de missie te voorkomen is het belangrijk dat het beamen van een rol-eenheid aanstalten krijgt.

Met rol-eenheid wordt bedoeld, de schrik van een toestand die zich kan openbaren indien er nog geen eenheid eerder heeft geheerst, met de bedoeling dat de rol-eenheid een eenheid vormt van alle personen die te maken krijgen met de gevolgen van de start procedure, de eerste gevolg komt al neer op alle spionnen, informanten en getuigen, omdat ik aangifte doe tegen alle verantwoordelijken voor illegaal aanzetten van de oorlog, dankzij die oorlog ben ik slachtoffer geworden, en dat is niet moeilijk om uit te leggen, ik zal het rustig uitleggen.

Je hebt de CIA, de regering Bush.
Je hebt de AIVD, de regering Balkenende.

Alles wat tussen Bush en Balkenende gebeurt is geen rol-eenheid maar een integriteit die infractie kan plegen op de informatiemaatschappij, zoals bij informatiemaatschappij deel 1.

Als dus de eerste 1.2.3. een rol hebben in de verbindingen tussen Nederland en de VS, dan bewijst het op zichzelf al dat, de mensen die betrokken zijn geweest om misbruik te bevorderen, corruptief gedrag aannemen van elkaar, dat is al het bewijs dat er corruptie heerst in Nederland en de Verenigde Staten, niet vergeten dat Sybrand van Hulst en Balkenende het toename aan geheime vluchten toelieten in Nederland, ook Balkenende en Sybrand van Hulst hebben toegelaten dat de CIA mocht opereren in Nederland, waardoor ik de slachtoffer ben geworden van hen duivelse strategien en tactieken.

Veel van hen, zoals CIA en AIVD spelen nu spelletjes met mij om te voorkomen dat ze aangepakt worden door justitie, dan is daar een simpele antwoord op, de justitie is ook corrupt, dat zal wel blijken wanneer ik die aangifte indien.

De gevaar en risico van de missie is dus dat AIVD mijn positie zal misbruiken op lange termijn en dat het beamen van een rol-eenheid in duizenden stukken valt zodra hen niets meer tegen mij mogen doen, want de rol-eenheid valt zowieso uit elkaar bij de eerste contact met AIVD, en dat is al gebeurt, de media is er nog niet achter, dat is het enigste wat de informatiemaatschappij niet op een hoog alarm zet.

De rol-eenheid dient gevormd te worden door mijn eigen organisatie, zodat de dualisatie ook actief blijft in de persoonlijke sfeer, om te voorkomen dat dames verkeerde dingen doen, en niet serieus bezig zijn.

De classificatie van deze blog is dus open minded. Een poging tot het misbruik van mijn informatie op internet zoals AIVD heeft geprobeert wordt gestraft met levenslang.

Ik herhaal met levenslang.

Dr. Fred Baughman, sinds 35 jaar kinderarts-neuroloog in Californië, heeft op 14 april 1995 de situatie kort samengevat in een brief aan de New York Times: “De medische en de onderwijskundige takken van de gevestigde orde zijn betrokken in een voor-wat-hoort-wat-verhouding om de illusie van ziekte te bestendigen, waardoor aan de ene kant de verplichtingen van de school om kinderen voor te bereiden op het volwassen leven, gereduceerd worden, terwijl aan de andere kant de geneeskunde-met-winstoogmerk en haar zakenpartners duizenden jonge patiënten verwerven”.

“Het uitvinden van ziekten heeft voldaan aan de medisch-economische behoefte. Er wordt weer een nieuwe bron van inkomsten voor een groeiend aantal psychologen en psychiaters tot stand gebracht… ADD werd in 1980 door een comité binnen de American Psychiatric Association uitgevonden, … er is niets te zien waarmee een arts de ziekte kan bevestigen of weerleggen…”

Het stellen van frauduleuze diagnoses, hetgeen jaarlijks ook miljoenen volwassenen treft, is slechts één van de talrijke psychiatrische wandaden die op doeltreffende wijze door CCHR aan het licht zijn gebracht. Hoewel er nog veel tot stand gebracht moet worden, zullen de dodelijke sociale, financiële en persoonlijke gevolgen van deze psychiatrische “melkkoe” eens een zwarte bladzijde in de geschiedenisboeken zijn.

Fraude in de psychiatrie

Hebzucht is natuurlijk wat de fraudeur motiveert: een categorie misdadigers die niet onbekend is in de psychiatrie. Onderzoeken van CCHR hebben aangetoond dat het systeem van de geestelijkegezondheidszorg er vol mee zit.

In 1992 werden er tijdens een hoorzitting van de “Select Committee on Children, Youth and Families” van het Huis van Afgevaardigden in de V.S., vele gevallen van dergelijke misbruiken voorgelegd die door CCHR en anderen aan de commissie werden aangeboden. Deze gevallen varieerden van tieners en kinderen die onderworpen waren geweest aan psychiatrische behandelingen die ze in feite niet nodig hadden, tot instellingen die “premiejagers” huurden om patiënten te ontvoeren die zij daarna tegen hun wil vasthielden: dit alles voor verzekeringsgelden.

De verzekeringswereld is inderdaad één van de grootste gebieden waarbinnen zich psychiatrische fraude heeft afgespeeld, in het bijzonder bij de particuliere ziekenhuizen met winstoogmerk. De onderzoeken van CCHR die in 1990 zijn begonnen, hebben geleid tot steeds verdere openbaarmaking in de media van fraude en misbruik van patiënten in deze ziekenhuizen, en in 1991 kopten de nationale kranten met artikelen over patiënten, merendeels tieners, die tegen hun wil waren opgesloten tot de uitkering van hun verzekering op was. De niet aflatende inspanningen van CCHR om deze wandaden aan het licht te brengen, hebben geleid tot onderzoeken door wetgevende instanties en fraude-experts van verzekeringsmaatschappijen, door openbare aanklagers van de staat, het Amerikaanse ministerie van justitie, de FBI, de Amerikaanse postale recherche en andere federale overheden. Eén Amerikaanse ziekenhuisketen moest bijna $ 1 miljard aan geldboetes aan de federale overheid en aan schikkingen aan verzekeringsmaatschappijen betalen. Daarna verwijderde de keten de psychiatrische afdelingen uit haar ziekenhuizen.

Andere psychiatrische ziekenhuisketens met winstoogmerk werden het onderwerp van diepgaande onderzoeken vanwege praktijken zoals het uitbetalen van lonen aan premiejagers voor het aanmelden van mensen voor psychiatrische behandeling, of ze die nu nodig hadden of niet. En dit is niet alleen een fenomeen in de V.S., ook de Canadese overheid werd in de zwendel betrokken. Tussen 1987 en 1991 hebben honderden psychiatrische ziekenhuizen in de V.S. rekeningen gestuurd ten bedrage van honderden miljoenen dollars aan het Ontario Health Insurance Plan (OHIP). Dit was voor patiënten die regelmatig daar naartoe gestuurd werden door premiejagers die hiervoor premies in rekening brachten aan Amerikaanse psychiatrische instellingen. Dankzij het werk van CCHR in Canada heeft de minister van volksgezondheid een klacht tegen de psychiatrische zwendelaars ingediend.

De wijdverbreide wandaden in deze bedrijfstak die door CCHR en andere onderzoekers werden ontdekt, hielden ook in dat patiënten weer de straat werden opgestuurd, zodra de verzekering was uitgeput na de dertig dagen die de meeste verzekeringsmaatschappijen bereid waren te betalen voor in het ziekenhuis verpleegde patiënten. Ook werden maatschappelijk werkers, schooldekanen, crisis-hotline-werkers en zelfs ministers betaald voor het aanmelden van patiënten. Verder werden er kinderen mishandeld met gewelddadige therapieën; er werden onvoldoende gedetailleerde diagnoses gesteld en er werden talrijke onnodige behandelingen gegeven. De jacht op jongeren en/of hulpelozen is een veel voorkomend thema.

Maar fraude heeft net zoveel gezichten als fraudeurs kunnen verzinnen. In 1989 ontdekte CCHR documenten en bracht deze in de openbaarheid ter illustratie van het feit dat twee psychiatrische instellingen in Los Angeles honderdduizenden dollars aan overheidssubsidies hadden opgestreken, terwijl ze niet eens bestonden, behalve op papier.

Of het nu gaat over fraude, lichamelijke of geestelijke mishandeling, onethisch gedrag of het te gronde richten van onze kinderen met medicijnen, het onvermoeibare werk van CCHR tegen de wandaden van de psychiatrie wordt geprezen door ordehandhavers, door politici, door mensenrechtenorganisaties en door diezelfde slachtoffers die niet in staat waren zonder hulp het hoofd te bieden aan deze brute wanpraktijken.

Ook de psychiatrie zelf heeft het werk van CCHR erkend, alhoewel niet noodzakelijkerwijs met dezelfde bewondering. Sterker nog, met de onthullingen van CCHR in Zuid-Afrika, Australië, de Verenigde Staten, Duitsland, Canada, Italië, Frankrijk, Zwitserland en andere landen, had de psychiatrie geen andere keus dan zich te realiseren dat ze in Scientology haar ergste vijand had gevonden.

Gedurende de meer dan vijfentwintig jaar van voortdurende en toegewijde aanvallen op de verschanste autoriteit en de wandaden van de psychiatrie op het gebied van de geestelijkegezondheidszorg, was het grootste obstakel dat CCHR moest overwinnen bij de uitvoering van haar missie niet de psychiatrie zelf, maar het gebrek aan beschikbaarheid van accurate informatie voor het publiek.

Bijgevolg is CCHR International in 1994 van start gegaan met de grootste campagne voor openbare bewustwording in de geschiedenis. Naast het creëren van een eigen website op het Internet heeft CCHR in drie jaar tijd de research, productie en uitgave verzorgd van twee boeken en negen grondig gedocumenteerde boekjes, die middels internationale distributie de waarheid onthullen over de invloed van de psychiatrie op onze samenleving. Sedertdien wordt CCHR overspoeld met positieve reacties uit tal van landen en heeft ze zich snel uitgebreid en nog meer boekjes verspreid om aan de groeiende behoefte aan informatie van de wereldgemeenschap tegemoet te komen. De eerste uitgaven, die met behulp van toelagen van de Internationale Associatie van Scientologen werden gepubliceerd en gedistribueerd, worden hierna beschreven.

Psychiatry: The ultimate betrayal (Psychiatrie: het ultieme verraad)

Dit gezaghebbende boek maakt gebruik van de eigen studies, meningen en uitingen van de psychiatrie, teneinde haar vernietigende uitwerking op de samenleving aan te tonen. Onderzocht tot in details, geeft deze veelomvattende tekst de lezer een diepgaand inzicht in de wijze waarop de psychiatrie, ondanks haar gebrek aan resultaten, gegroeid is, en hoeveel schade ze heeft aangericht in onze gezinnen, onze scholen, onze gerechtshoven en praktisch elke sector van onze beschaving.

Dit populaire werk, dat werd verspreid onder commissarissen van politie, rechters, advocaten, gouverneurs, ministers, leraren, organisaties voor burgerrechten, burgemeesters, bibliotheken, medisch specialisten en anderen, heeft de rol van CCHR op het wereldtoneel van de mensenrechten aanmerkelijk vergroot.

Wat volgt zijn de woorden van een dankbare lezer, een commissaris van politie: “Het boek voert de lezer mee in de besloten gemeenschap van de psychiatrie, en opent de deuren voor een grondige inspectie… Dit is geen lichte kost. Het zal in één klap ontzetting, geschoktheid en verontwaardiging opwekken”.

Hoewel veel lezers inderdaad geschokt en verontwaardigd reageerden op de onthullingen, zorgde het boek er bij het omslaan van de laatste pagina voor dat zij een nieuw inzicht hadden gekregen in de negatieve invloed van de psychiatrie op al onze instellingen, en wapende het de lezer met de vereiste kennis om het tij van onverantwoordelijkheid, dat het voortbestaan van onze cultuur bedreigt, te keren.

Psychiatrists—the men behind Hitler (Psychiaters: de mannen achter Hitler)

Dit uitgebreid gedocumenteerde boek, het resultaat van meer dan 20 jaar onderzoek door CCHR, onthult de werkelijke vloek achter Hitlers nazi-regime – diegenen die verantwoordelijk waren voor zowel de leer achter het systeem als de inspiratie ervan – psychiaters. Het boek onthult wat de meeste teksten in de geschiedenisboeken niet vertellen, namelijk dat de plannen voor de volkerenmoord gemaakt waren, lang voordat Hitler aan de macht kwam. De psychiatrie had de uitroeiing gepland van wat zij in de jaren twintig “leven zonder waarde” hadden genoemd en de psychiaters slaagden er inderdaad in de moord op ongeveer 300.000 geestelijk gestoorde patiënten te organiseren, lang voordat de oorlog ook maar begonnen was.

Het boek wordt nog steeds door de critici toegejuicht. Zoals een internationale religieuze leider zei: “Het is één van de belangrijkste boeken van onze tijd en bovendien een uiterst waardevol naslagwerk voor sommige zeer actuele kwesties die worden opgeroepen over deze beroepsgroep in haar volharding in haar uitgangspunten en lichamelijke mishandeling van patiënten waardoor zij een voortdurende bedreiging vormt voor de vrije mens”.

Boekjes

Toen het jaar 1998 aanbrak, had CCHR International wereldwijd meer dan 3,9 miljoen exemplaren verspreid van haar inmiddels befaamde boekjes die de wandaden van de psychiatrie tegen de mensenrechten onder het mom van hulp aan het licht brachten: negen publicaties in vele talen, verspreid over 16 landen.

De boekjes, die zowel dienen om het publiek voor te lichten als het te waarschuwen, bevatten informatie over de vernietigende effecten van de inbreuk die de psychiatrie maakt op de verschillende sectoren van de maatschappij. De negen publicaties die hieronder worden opgesomd, waren de eerste in een nog steeds groeiende reeks, die alle aspecten van de psychiatrische activiteiten behandelt (verkrijgbaar in het Engels):

Creëren van racisme – het verraad van de psychiatrie

Vernietigde levens – psychiatrie: de ondergang van het onderwijs

Creëren van misdadigheid – psychiatrie: waarom er geen recht meer is

Het verdwijnen van respect – ouderen het slachtoffer van de psychiatrie

Het creëren van chaos – psychiatrie: vernietiging van normen en waarden

Het verraad aan de vrouw – verkracht door de psychiater

Creëren van kwaadaardigheid – psychiatrie: het uitbannen van godsdienst

Pijn toebrengen – psychiatrie: het verloochenen van de geest

De vernedering van artiesten – psychiatrie: manipulatie van creativiteit

Wat begon met een bescheiden oplage van enkele tienduizenden boekjes, groeide al snel uit tot een miljoenenoplage in het begin van de jaren negentig, met vertaalde edities in de vier grote talen. En naarmate de mond-tot-mond-reclame onder de gewone bevolking zich uitbreidde, namen mensen over de hele wereld contact op met CCHR voor nog meer exemplaren – leraren, ouders, sprekers, adviseurs, grootouders, advocaten, ministers, scholieren, politici en anderen.

Dat ze voorlichting gebracht hadden blijkt uit de woorden van een decaan die van het boekje “De ondergang van het onderwijs” zei: “Hoe eerder we terugkeren naar de oude vertrouwde onderwijsmethoden en de nonsens overboord gooien, hoe beter. Er staat zoveel waars in dit boekje dat het voor alle politici, wetgevers en leraren verplichte lectuur zou moeten zijn. Het zal nog jaren duren voor de geleden schade kan worden hersteld, maar we moeten ergens beginnen.”

Aan de vrouwen, de leraren, aan iedereen die werkzaam is op het ondankbare gebied van het recht en aan vele anderen, maakten de boekjes duidelijk wat deze mensen zelf al lange tijd vermoedden, maar grotendeels niet duidelijk onder woorden hadden kunnen brengen, namelijk dat de invloed van de psychiatrie in hoge mate had bijgedragen aan de ineenstorting van de normen en waarden die lange tijd het cement waren geweest waarmee de maatschappij bij elkaar werd gehouden. Gewapend met de waarheid waren ze nu in staat hun stem te laten horen en het tij te keren.

Het Internet

Als onderdeel van haar inspanningen om het grote publiek beter te informeren, heeft CCHR in juni 1996 een gigantische internationale website uitgebracht op http://www.cchr.org. Deze site, die is voorzien van de laatste snufjes, biedt algemene informatie in vijf talen en zowel de volledige tekst van elk van de boekjes als uittreksels ervan. De site trekt duizenden bezoekers per week en heeft een essentiële rol gespeeld bij de grootschalige uitbreiding van de hulp van CCHR in de internationale gemeenschap en bij het versnellen van de verspreiding van de waarheid over het verraad van de psychiatrie.

Hoe zet men een afdeling van CCHR op

Het oprichten van een afdeling van CCHR vereist geen ervaring of studie. De voornaamste voorwaarde is bereidwilligheid en de wens iets te doen om een eind te maken aan de wandaden van de psychiatrie en de mensenrechten te herstellen. Iedereen die een afdeling van CCHR wil opzetten hoeft alleen maar contact op te nemen met het dichtstbijzijnde CCHR-kantoor. (Zie Hoofdstuk 42 voor een lijst met adressen.
http://www.scientology.nl/Html/part14/Chp42/index.html)

Leden van CCHR hebben al op een rijtje gezet welke acties nodig zijn om met succes een plaatselijke afdeling op te richten: weten hoe de wandaden het best gedocumenteerd kunnen worden, weten waarop gelet moet worden wanneer men een psychiatrische instelling bezoekt, en talrijke andere tips. Deze zijn te vinden in de informatiepakketten die nodig zijn om een CCHR-afdeling op te zetten.

NATIONALE COMMISSIE VOOR DE HANDHAVING VAN ORDE EN SOCIALE RECHTVAARDIGHEID

In L. Ron Hubbards eigen woorden: “Scientology bestaat om verbetering te brengen in de wijze waarop de mens het bestuur over mensen regelt; Scientology gelooft in democratische principes, de Magna Charta, de Amerikaanse grondwet en haar eerste tien amendementen.”

Om de kwestie van de burgerrechten onder de aandacht te brengen en te bevorderen heeft de Scientology kerk in 1974 de Nationale commissie voor de handhaving van orde en sociale rechtvaardigheid (“National Commission on Law Enforcement and Social Justice”; NCLE) opgericht, een van belasting vrijgestelde organisatie zonder winstoogmerk. Alhoewel haar oorspronkelijk mandaat zich richtte op de Verenigde Staten, heeft ze sindsdien internationale verantwoordelijkheden op zich genomen als bewakingsinstantie op het gebied van de burgerrechten.

Het probleem van valse rapporten in de dossiers van overheidsinstanties is gedurende vele jaren één van de eerste zorgen van NCLE geweest. De Commissie was van oordeel dat de basisrechten en de vrijheid van de burgers in alle landen ernstig in gevaar konden worden gebracht door onjuiste informatie in overheidsdossiers. Bovendien werd de mogelijke schade en het mogelijke wangedrag verergerd door het feit dat instanties in tal van landen de databanken met elkaar deelden.

Documenten die NCLE in handen kreeg bewezen ondubbelzinnig dat valse rapporten wereldwijd door instanties voor de handhaving van de orde werden doorgespeeld aan regeringsinstellingen over de hele wereld. NCLE documenteerde gevallen van mensen die in landen als Duitsland, Frankrijk en de Verenigde Staten op grond van deze rapporten aangevallen, gevangen gezet en zelfs lichamelijk mishandeld werden door politie-ambtenaren. In sommige gevallen werden corrupte ambtenaren betaald voor persoonlijke informatie over privépersonen.

In de Verenigde Staten heeft NCLE bijgedragen aan verschillende onderzoeken die door de American General Accounting Office, een tak van het Congres, gedaan werden over onderwerpen zoals de veiligheid van vertrouwelijke dossiers op het gebied van de ordehandhaving, die in computerdatabanken worden bewaard.

Door de jaren heen heeft NCLE samengewerkt met verschillende personen en groeperingen uit de gewone bevolking, om op grote schaal het belang te laten zien van het instandhouden en bevorderen van individuele rechten en vrijheden binnen het kader van de grondwet.

NCLE heeft ook diepgaande onderzoeken geleid op het gebied van problemen met rechtssystemen op internationaal niveau. Op basis van de ontdekkingen die daarbij werden gedaan, werd een speciale eenheid opgericht om voorlichting te geven en hervormingen voor te stellen; de bedoeling was de werklast van gerechtshoven te verlichten en rechtszaken te bespoedigen.

In de Verenigde Staten onderzocht NCLE gevallen van grondwetsovertredingen door ambtenaren van de Inspectie van Voedings- en Geneesmiddelen (“Food and Drug Administration”; FDA) en vond bewijzen dat gevestigde belangen misbruik maakten van deze instantie voor persoonlijk gewin. Het werd overduidelijk dat sommige FDA-ambtenaren door middel van gewapende invallen en willekeurige acties de grondwettelijke bescherming en de burgerrechten van vele personen in de reformbranche hadden geschonden. NCLE ontdekte dat de FDA geneesmiddelen en andere consumptie-artikelen had goedgekeurd ondanks duidelijke aanwijzingen dat ze schadelijk waren voor volwassenen en kinderen; in overeenstemming daarmee ondernam NCLE actie om de wandaden die waren ontdekt in de openbaarheid te brengen.

Geconfronteerd met groeiend bewijsmateriaal dat onrust onder burgers was terug te voeren tot gepleegd onrecht, en met de bedoeling gelijke rechten voor alle minderheden te verwezenlijken, begon NCLE in 1996 in nauwe samenwerking met burgers een campagne voor rechtshervorming. Deze campagne, die verder uitgevoerd werd door de Judicial Reform Coalition uit Los Angeles onder aanvoering van advocaten en activisten voor de burgerrechten, heeft tal van religieuze, raciale en etnische minderheden aan wie gelijke behandeling door de Amerikaanse rechterlijke macht ontzegd werd, bij elkaar gebracht. Hun doel is de openbaarmaking van wandaden en de totstandkoming van permanente hervormingen.

Over heel de wereld wijst NCLE overheidsambtenaren en autoriteiten voor de handhaving van de openbare orde, op de gevaren van wandaden ten aanzien van de burgerrechten, en op de noodzaak grondwettelijke bescherming te realiseren en te bestendigen. De op gang gebrachte hervormingsmaatregelen om individuele rechten voor iedereen te garanderen, verspreiden zich, beetje bij beetje, steeds meer.

Hoe men een NCLE-afdeling opzet

Indien men zich zorgen maakt over burgerrechten, privacy en vrijheid, kan men een NCLE-afdeling opzetten door contact op te nemen met het hoofdkantoor van NCLE in Los Angeles, Californië, in de Verenigde Staten.

Zie het adres. http://www.scientology.nl/Html/part14/Chp42/index.html